گزارش صعود چکادقلی زلیخا بام استان کردستان

مورخ ۳۰ و ۳۱ تیر ماه ۱۴۰۱

سرپرست : دکتر آرش یگانه

خانم بهادران

همنوردان آقا :جلال شادی نسب

علی حسنی

نادر آقا سید جواد

محمود تاجیک

همنوردان خانم :مهری قبله علی

فاطمه حسین خاتی

سحر کنشلو

منصوره مسعودی

آدینه رفیعی

وسیله نقلیه : میدل باس

تاریخ شروع برنامه: پنجشنبه ۳۰ تیر ۱۴۰۱

تاریخ پایان بر نامه: شنبه ۱ مرداد ۱۴۰۱

ساعت حرکت از میدان آرژانتین ۱۸/۲۱

ساعت رسیدن به دیواندره :۳/۱۵ بامداد

ساعت رسیدن به ابتدای جاده فرعی دهستان شریف آباد : ۴/۱۰ صبح جمعه

ساعت رسیدن به روستا بست : ۶ صبح

ساعت شروع پیمایش : ۷صبح جمعه

ساعت رسیدن به اولین چشمه : ۷/۴۵

۲۰ دقیقه توقف جهت برداشت آب و گرم کردن با انجام حرکات کششی

شروع پیمایش : ۸/۰۵

توقف برای صبحانه کنار آبشار : ۹/۵۲

شروع پیمایش : ۱۰/۱۵

ساعت رسیدن به قله ۱۳/۳۰

توقف روی قله : ۵۰ دقیقه

ساعت شروع فرود : ۱۴/۲۰

ساعت رسیدن به چشمه :۱۵/۳۵

ساعت توقف برای نهار(۲۰دقیقه) : ۰ ۱۶/۵

ساعت پایان پیمایش:۱۷/۱۵

ساعت حرکت بسمت تهران :۲۰ جمعه

ساعت پایان برنامه ۷/۴۰ صبح شنبه

موقعیت چکاد قولی زلیخا :

مسیر های صعود :

۱_مسیر رایج : دیواندره ،روستا بست ، یال شمال شرقی

۲_مسیر طولانی : دیواندره ،روستا بست ،قله شاه نشین ، پیمایش خط الراس ، قله قولی زلیخا

۳_مسیر نرمال : روستا بست ، چشمه چلچمه ، قله قولی زلیخا

نوع کوهنوردی : نیمه سنگین

مسافت صعود: ۱۴ کیلو متر

مسافت فرود: ۱۵ کیلو متر

کل پیمایش : ۲۹ کیلومتر

ارتفاع پای کار : ۱۸۰۰متر از سطح دریا

تجهیزات موردنیاز : بجز در فصول سرد و بلرشی نیاز به تجهیزات فنی ندارد .

بهترین فصل صعود : آواخر بهار

وضع آب و هوای منطقه : این منطقه یکی ازبرفگیر ترین و سرد ترین مناطق کردستان میباشد .

چالش های مسیر : در این منطقه به بدلیل مسیر های پرشیب و دره های بهمن گیر آن در زمستان بسیار خطرناک می باشد .

چشمه های مسیر :در تمام مسیر های این منطقه چشمه های فراوانی وجود دارد که مشهور ترین و پرآب ترین چشمه ،کانی

چاوره ش نام دارد .که در ضلع جنوب شرقی منطقه قرار دارد .

مسیر صعود : جاده متروکه _ دره _قله قولی زلیخا

مسیر فرود : یال _چشمه _دره _جاده خاکی

سرعت وزش باد روی قله: 23km/h

وضعیت آب و هوا : آفتابی همراه با وزش نسیم.

بیشترین دما ۳۹ و کم ترین ۲۶ درجه سانتیگراد در طول روز جمعه

وضعیت آنتن دهی :در مسیر هرچند با اختلال ولی آنتن دهی موجود میباشد .

وصعیت روستا بست :

پوشش گیاهی و جانوری :

خرس ، گرگ ، روباه ،خرگوش،کبک‌کوهی ، گراز و مارهای فراوان جانوان این منطقه میباشند .

سوران یا گل پامچال، کاشمه ، ریواس ، سنوبر ، پیچک پوشش گیاهی غالب این منطقه میباشد .

گزارش صعود : طبق برنامه اعلام شده با ۲۱ دقیقه تاخیر راس ساعت ۱۸/۲۱ روز پنج شنبه ۳۰ تیرماه ۱۴۰۱ از میدان آرژانتین بسمت روستا بست از توابع دهستان شریف آباد شهرستان دیواندره استان کردستان به همراه همنوردان اعلام شده حرکت کردیم .به دلیل تعطیلی آخر هفته از ابتدا مسیر تا نزدیکی عوارضی قزوین ترافیک سنگین بود .دو نفر از همنوردان در طول مسیر به ما ملحق شدن . خانم منصوره در هشتگرد و فاطمه خانم در دانشگاه آزاد قزوین .

ساعت 22/15 پنجشنبه شب در مجتمع رفاهی پاسارگاد برای سوختگیری ماشین و خرید بچه ها توقف ۳۰ دقیقه ای داشتیم .

شام را در مسیر و داخل ماشین خوردیم .

بدلیل اتفاقات ناگواری که در مسیر برگشت بر اثر خواب الودگی‌راننده برای اعضای یکی از باشگاه های کوهنوردی افتاده بود که منجر به فوت دو عزیز و مجروح شدن اعضا شده بود به پیشنهاد سرپرست برنامه آقای دکتر یگانه قرار شد یک نفر به نوبت تا انتهای مسیر کنار راننده بیدار باشه وبا راننده صحبت کند .

که البته جور این کار را فقط خود آقای دکتر یگانه و خانم مهری قبله ای و خانم آیدین کشیدن و بقیه با فراق باز یه چرتی زدن

.

مسیر خیلی طولانی تر از آن چیزی بود که فکرشو می کردیم.

پس از گذشت از کرج و قزوین و زنجان و حلب و بیجار به سمت دیواندره حرکت کردیم در ۲۰ کیلو متری جاده دیواندره _سقز وارد بک جاده فرعی که تابلو دهداری شریف آباد مشخصه آن بود شدیم و حدود ۵۰ کیلو متر در تاریکی مطلق و جاده پیج در پیج و باریک به سمت روستا بست حرکت کردیم .

چندین پارچه روستا از جمله ابراهیم آباد ، رستم آباد ….در مسیر قرار داشت .انتهای این جاده فرعی ختم میشد به روستا بست.

وجه تسمیه نام روستا بنا به گفته سالخوردگان اهالی روستا یعنی بن بست خودمان و دلیل ش هم محصور بودن روستا با کوه های صعب العبور و محبوس شدن راهزنان و دزدان قدیم الایام که به قصد دزدی وارد می شدند ولی به انتهای راه می رسیدن و گریزشان بی نتیجه میشد .

انتهای روستا و در قسمت شمال روستا یک قرارگاه مجهز کوهنوردی به همت هیات کوهنوردی استان ساخته شده که مجهز به امکانات رفاهی لازم میباشد

سفر ماه دقیقا ۱۲ ساعت طول کشید .

ساعت ۶ بامداد روز جمعه به انتهای روستا بست رسیدیم .

انتهای روستا با پارچه نوشته ای عبور خودرو را ممنوع کرده بود ولی به دلیل نا آشنا بودن به محل قرار گاه کوهنوردی راننده را مجبور به عبور از این منطقه ممنوعه کردیم . که نهایتا ماشین نه راه پیش داشت نه راه پست .

به دلیل نبود راهنما محلی حدود یک ساعت دور خودمان

چرخیدیم و هر۴ مسیر را امتحان کردیم البته کلا ۳ مسیر پاکوب وجود داشت که یکی هم خود ما درست کردیم که در مجموع هر ۴ مسیر را به تصور مسیر صعود امتحان کردیم .

هیچ تابلویی جهت راهنمایی کوهنوردان وجود ندارد آقای دکتر یگانه تلفنی با کسی که توی قرارگاه کوهنوردی بود صحبت می کرد که بدلیل تفاوت گویش ها نمی تونست راه درست را متوجه دکتر یگانه کند .

در آخر با راهنمایی ۳ کوهنورد محلی ساعت ۷ صبح بعد از یک ساعت اتلاف وقت قدم در مسیر صعود گذاشتیم که در واقع این مسیر فرود بود نه صعود

مسیر، جاده خاکی بود که محل عبور خودرو های محلی بود با اصرار و تاکید کوهنورد های محلی بهترین مسیر این مسیر در این موقع از سال بود چراکه در مسیر چندین چشمه وحود داشت.

بعد از ۴۵ دقیقه پیمایش به اولین چشمه رسیدیم و جهت پر کردن ظرف های آب و انجام حرکات کششی ۲۰ دقیقه توقف کردیم که دوستان جهت معرفی خود از این فرصت استفاده کردن .

بعد از حدود ۳ ساعت پیمایش جهت صرف صبحانه ساعت ۹/۵۵ کنار چشمه توقف ۲۰ دقیقه ای داشتیم .

مسیر از این به بعد تازه کوهنودری میشد

پس از عبور از عرض رودخانه که الان به دلیل کم آبی جوی شده بود کم کم شیب مسیر بیشتر میشد .

به بالای هر شیبی که می رسیدیم شروع یک شیب دیگه بود.

سرپرست و مربی برنامه برای مطمئن شدن از درستی مسیر ، با فاصله حرکت می کرد و تیم را راهنمایی می کرد . چرا که قبل از رسیدن به محل صبحانه آن ۳ کوهنورد محلی از ما خداحافظی کردن و دیگه ما را همراهی نکردن .

بعد از فراز و فرود های بسیار که البته همه اش فراز بود تا فرود . به زیر قله قلی زلیخا رسیدیم .

به دلیل نبود هیچ گروه کوهنوردی دیگری بجز ما در منطقه پیدا کردن قله قدری مشکل شده بود .

قله قولی زلیخا دقیقا در قسمت جنوب شرقی قله شاه نشین قرار دارد که مابین این دو قله قله دیگری نیز وحود دارد.

آقای دکتر یگانه به تصور قله شاه نشین به تنهایی این قله را صعود کرد .

در نهایت ساعت ۱۳/۳۰ همگی موفق به صعود قله بد قلق قولی زلیخا شدیم ..

و سر خوش از این صعود دلچسب .

بعد از بجا آوردن مراسم صعود و گرفتن عکس های یادگاری و زنده کردن یاد دوستان فقید مان آقایان عباس کلهر و حامد شاه حسینی ، ساعت ۱۴/۱۵ عزم فرود کردیم .

مسیر فرود را به راهنمای یکی از کوهنوردان محلی بنام آقا پیام که همنورد خود را کخ بگفته خودش مردی سالخورده بود در مسیر صعود گم کرده بود قدری متفاوت انتخاب کردیم .که در نهایت تنها یک ساعت را درست و از مسیر پاکوب آمدیم .

ساعت ۱۵/۳۵ به چشمه واقع در گوسفند سرا رسیدیم که بعد از برداشتن آب ادامه مسیر دادیم .

از اینجا به بعد بدلیل منحرف شدن از مسیر اصلی در مسیر آبشار و دره قرار گرفتیم که چالشی ترین بخش این برنامه بود .

بعد از کلی دست به سنگ شدن و بعضا لیز خوردن و زمین خوردن مجددا در مسیر اصلی پاکوب قرار گرفتیم از این جا به بعد همان مسیر صعود بود که حالا داشتیم برمی گشتیم .

ساعت ۱۶/۵۰در همان محلی که صبح صبحانه خورده بودیم ۲۰ دقیقه برای صرف نهار توقف کردیم .

از این جا به بعد جاده خاکی ماشین رو را باید حدود ۲ ساعت طی می کردیم .

هوا رو به غروب می رفت و گاه گاهی سایه کوه ها قدری از تابش آفتاب بر سرمان می کاست .

ساعت ۱۹/۱۵بعد از ۲۹ کیلومتر کوهنوردی به محل اسقرار

ماشین رسیدیم .

فکر نمی کنم هیج کدام مان تا حالا انقدر از دیدن میدل باس خوشحال نشده بودیم . حسین آقا راننده با معرفت و خوش اخلاق مان با چایی آتیشی تازه دم از بچه ها پذیرایی کرد . و چقدر این چایی چسبید

.شیرینی این صعود دلچسب وقتی دوچندان شد که همنورد گم شده آقا پیام را کنار ماشین خودمان دیدیم .و جالب این بود که بگفته محلی ها خود اهالی روستا یک تیم جستجو و امداد و نجات داشتند که در مواقع ضروری و گم شدن و یا مصدوم شدن سایر کوهنوردی که از شهر های دیگر برای صعود قلل این روستا می آمدند کمک‌رسانی می کردند و با وسایل نقلیه خود به دلیل تبحر در کوهستان خیلی سریع قبل از

رسیدن گروه های امدادی مانند هلال احمر فرد گم شده و یا مصدوم را به پایین هدایت می کردند .

جا دارد از مهمان نوازی و خوش اخلاقی و صفا و صمیمت بیش از اندازه اهالی این روستا چه زن و چه مرد و چه بزرگ و کوچک یاد و تقدیر و تشکر کنم .و جالبتر از اینکه بیشتر جمعیت روستا را جوانان تشکیل داده بودن .که به دلیل مراتع وسیع و سرسبز بیشتر به تولید شیر و عسل مشغول بودن و دام پروی از نوع گوسفند یکی از مهمترین شغل های وهابی روستا دیدنی بست می باشد .

شام را در چلوکبابی شهر دیواندره خوردیم .و بدون توقف تا تهران حرکت کردیم و در ساعت ۷/۴۰ صبح روز شنبه در میدان آرژانتین این برنامه با سلامتی همه افراد شرکت کننده به پایان رسید ..

با تشکر از سرپرست و مربی این برنامه

آقای دکتر آرش یگانه و همچنین سرکار خانم بهادران و همچنین مدیریت باشگاه توچال که مقدمات و برنامه ریزی این صعود خاطره انگیز را برای این تیم یک دست و پر انرژی ، فراهم نمودن .

نگارنده گزارش : خانم مهری قبله علی